Wat is het toch, dat vele echt-wel-slimme-en-capabele-mensen zo vaak blijven ronddolen in het cirkeltje van kennis opdoen, nog meer kennis opdoen, vinden dat ze nog niet genoeg weten, dat het nog niet compleet genoeg is en dan weer nòg meer kennis gaan opdoen. Allemaal in hetzelfde vakgebied, of daaraan gelieerd. Cursussen volgen, boeken lezen, internet afstruinen om relevante artikelen, … Reuze interessant allemaal en tegelijk houdt het je af van het belangrijkste: de uitvoering. Want pas dan gebeurt er iets!

Is het je onverzadigbare cognitieve honger?

Is het stiekem het impostor-syndrome*) dat ervoor zorgt dat je denkt dat je (nog) niet genoeg weet?

Is het omdat ‘kennis opdoen’ eenvoudig het eerste is wat je doet?

Waarom ik dit vraag? Omdat ik de afgelopen week van meerdere personen hoorde dat ze eerst nog even ergens meer van willen weten, vóórdat ze ….. (vul maar een doel in). Terwijl ze al zoveel weten, bakken aan kennis hebben opgedaan en zichzelf toch nog niet goed genoeg vinden om de plannen die ze hebben uit te voeren.

Natuurlijk heb je kennis en theorie nodig: het maakt je rijker, het vult je aan. Ik vind het heerlijk om iets nieuws te lezen. Om iets te weten wat ik eerst nog niet wist. Hoe meer binnen mijn interesseveld, hoe meer ik wil verdiepen. Al kan je me overal mee boeien zolang het nieuw is en lekker gebracht wordt: een beetje snel en met bevlogenheid graag 😉

Ik deed het ook hoor. Had al een stevige opleiding tot coach gevolgd. Coachte al jaren binnen mijn werk in loondienst. Toen ik zelfstandige werd, ging ik ineens een idiote stapel boeken over coaching kopen. Al lezende kwam ik er gelukkig snel achter dat dat mij niet ging helpen als zelfstandig coach. Waarna ik ben gaan investeren in andere zaken, zoals ondernemerskennis en marketingkennis. En in een coach om mij te helpen bij de barrières die ik tegenkwam in het ondernemen (want oh, pas toen werd er ècht wat van me gevraagd!).

Soms klopt het. Soms heb je echt eerst meer kennis nodig voordat je aan de slag gaat. Bijvoorbeeld wanneer je trainersvaardigheden mist en je jouw expertise op anderen over wilt brengen. Zo kan je nog wel meer verzinnen. Maar vaak -en dat weet je voor jezelf het best!- is het niet veel meer dan het uitstellen van inzet, het onbekende voor je uitschuiven, je onzekerheid verdoezelen of het vermijden van echte actie.

Vraag jezelf dus eens af wat de echte reden is, als je er weer een stuk tekst bij pakt, of een tutorial, review of welk stuk inhoud dan ook. Vul je een kennisgat op? Of vind je het misschien lastig om dingen concreet aan te pakken?

Kennis en inzicht is waardevol, je maakt het compleet door te doen. Door te doen, ben je in actie. Door actie, krijg je resultaat. En dat resultaat kan je weer versterken of verfijnen, net wat er nodig is.  Mocht het je niet lukken om van kennis slurpen naar actie over te gaan, dan wil ik je daar natuurlijk graag bij helpen.

Wat is jouw relatie met kennis? Laat het me weten in het commentaarveld bij dit artikel, ik ben benieuwd.

*) Impostor-syndrome: vertaald naar het Nederlands is dat het bedriegers-syndroom. Het gevoel dat je denkt ieder moment ontmaskerd te kunnen worden, dat ze ‘je door’ hebben, dat ze zien dat je het eigenlijk toch helemaal niet kunt. De grap is dat je het zelf bent, die onvoldoende in je geloofd. Nou ja… ècht grappig is dat natuurlijk niet… Gelukkig kan je er wel wat aan doen!