Van achter mijn Macbook kijk ik naar de kipjes in de zonnige tuin. Vakantietijd is echt over. Grappig, denk ik dan, jaren geleden begon het rond deze tijd pas! Lekker in het naseizoen er op uit, de drukte ontlopen. Maar met schoolgaande kinderen gaan we niet meer in september weg. Toch zie ik een parallel: de keuze voor een minder drukke vakantieplek. In plaats van het zuiden, kiezen we voor het noorden (Zweden en Noorwegen), zodat we kunnen genieten van al het moois op vakantie in plaats van een teveel aan prikkels van anderen te ‘moeten’ incasseren. De schoonheid van de omgeving en de activiteiten die we doen zijn al intens genoeg. Eerlijk: bij terugkomst mis ik de stilte en moet ik wennen aan zoveel mensen bij elkaar. Maar toch, ik zou niet willen ruilen. Ik houd erg van dynamiek in mijn dagelijks leven.

Weet jij wat je nodig hebt? In hoeverre houd je daar rekening mee ten aanzien van je vakantie en in je dagelijkse leefomgeving?

De volgende gedachte dringt zich op. Waarom is het toch dat er zoveel belang gehecht wordt aan de wensen (of eisen?) voor een vakantie? Dat je blijft zoeken naar een bestemming die je echt zint, dat je met minder geen genoegen neemt. Dat het voor veel mensen –ik weet niet of dat voor jou geldt- minder prioriteit lijkt te hebben om het leven buiten de vakantie om zo vorm te geven dat je ècht tevreden bent?

En kan het zijn dat het voor hoogbegaafde of hoogintelligente mensen nog lastiger is om hun leven te vormen waarbij er balans bestaat met eigen wensen en mogelijkheden?

Ik schrijf bewust: het lijkt minder prioriteit te hebben. Want ik geloof niet dat een passende dagelijkse leefomgeving zo weinig mensen wat uitmaakt. Het volgende geloof ik wel:

Het gemak waarmee je een vakantie uitkiest die aan je wensen voldoet, is veel makkelijker bereikbaar dan het integreren van je echte wensen in je leven.

Dat laatste lijkt vaak zo groots, er lijken zoveel grote drempels overwonnen te moeten worden, het is zoveel complexer dan iets regelen voor pak ‘m beet twee weken vakantie.

Als je mee hebt gedaan aan de gratis cursus ‘keerzijde van intelligentie’ dan heb je kennis genomen van een aantal eigenschappen die je kunt hebben aangeleerd tijdens het opgroeien naar volwassenheid in een wereld die gericht is op een gemiddeld intelligentie- en bewustzijnsniveau. Zonder de hele boel te herhalen (daar houden we niet van hè), wil ik je laten denken over dingen als:

• perfectionisme en/of faalangst (liever geen resultaat dan ‘verkeerd’ resultaat)

• moeite met het volhouden van inzet (je bent gewend dat dingen ‘gemakkelijk’ gaan)

• geen idee hebben hoe je iets aan zult pakken (je blijft steken op dat mooie plan, maar de weg er naartoe is onduidelijk)

• zelf willen doen ipv hulp vragen (want dat heb je nooit echt geleerd)

• en zo kan je nog een tijdje doorgaan (altijd tof om jouw aanvullingen te horen)

Waar zit nou het grote verschil? Bij het vinden van een geschikte vakantieplek gaat het om een kortere periode, dus je risico is minder groot. Als het tegenvalt (lees: als je faalt), dan staat niet je hele leven op z’n kop. En op basis van foto’s en reviews, weet je veel zekerder dat je wel goed zit, uitzonderingen daargelaten 😉 Plus, je kunt echt overal tips en informatie vinden, of hulp bij het vinden van je ideale bestemming. Gemakkelijk en vaak online, met een aantal zoektermen. Handig!! En als je zegt dat je iemand inhuurt om die vakantie voor je te regelen, dan kijkt niemand heel raar op.

Hoe anders dan het realiseren van je ideale leven. Zeker als je een onderpresteerder bent, is het moeilijk om het onderste uit de kan te halen, om je potentieel echt te benutten. Bekijk je potentieel eens als je vakantiebudget. Voor een vakantie durf je best hoge eisen te stellen binnen dat budget. Het is ervoor bedoeld. Het benutten van je eigen potentieel, hmmmm da’s vaak een ander dingetje. Omdat…. nou ja, dan kom je dus op het tonen van inzet en dat volhouden, het stap-voor-stap en bottom-up uitvoeren terwijl je gemakkelijker denkt vanuit van je ideale grootse plan. Of het onvoorstelbaar vinden om hulp te vragen, want je wilt het natuurlijk wel zelf en op je eigen wijze doen! En als je dan hulp zou vragen, dan wil je eerst alles exact op een rijtje zetten. Zo duurt het oneindig lang voor er iets van de grond komt.

Als je dit herkent, wat zijn voor jou redenen om geen prioriteit te maken van de wensen die jij persoonlijk hebt? Of dat zich op privé- of werkvlak voordoet maakt op zich niet uit. Laat het me weten bij de comments van dit blog, dan kan ik er in een volgende keer op in gaan!

En ben je er nu wel aan toe om met hulp je potentieel aan te boren en je wensen waar te maken? Neem dan gewoon contact met me op, samen kom je een stuk verder!