Doen alsof. Kinderen gebruiken het continu in hun spel. Doen alsof je een ridder bent, een moeder of een buschauffeur. Doen alsof je koffie drinkt met een nep-koekje en ondertussen ‘net-alsof-fruithap’ aan de babypop geven. Allerlei situaties worden nagespeeld en al doende leren ze hoe het leven in elkaar zit. Spelen en leren gaan hand in hand!

In de volwassen wereld kunnen we daar veel van leren. Het aannemen van nieuwe rollen en nieuw gedrag gaat ons doorgaans minder gemakkelijk af. We houden ons zelf in de greep door zelf opgelegde blokkades. ‘Doen alsof’ kan je helpen dit te doorbreken.

Lees hier over een dappere zesjarige die zijn eigen blokkades opzij zette en daar een geweldige ervaring door beleefde. Een verhaal dat ik in een van mijn eerste e-zines publiceerde en waar veel reacties op kwamen. Nooit op mijn website gezet. Daarom nu, ruim twee jaar later, in de herkansing. Omdat de les nog steeds waardevol is.

We gingen naar een roofvogelshow. We boften, het was een heerlijk milde zonnige dag. De show werd gegeven bij een boerderij, op een groot stuk grasland met een heuse tribune voor het publiek. Met bankjes vooraan voor de kinderen. ‘Ojee’, dacht ik. Mijn zoon is vaak zó overweldigd door groepen mensen, dat hij het liefst weer weg gaat. Maar hij ging met zijn vriendinnetje vooraan zitten. Hij keek wel steeds om.

Voordat de show begon, liep ik nog even naar hem toe. “Kian”, zei ik, “bij een show mag je soms vragen stellen of zelfs helpen. Als jij dat ook graag wilt, dan moet je dat doen hoor! Doe maar net alsof je niet verlegen bent, zet je verlegenheid maar even weg!” Hij knikte en de show begon.

Ik zag hem opletten, omkijken, opletten, omkijken…. Hij vond het prachtig! Toen werd gevraagd wie er een woestijnhavik op zijn arm wilde laten landen. Een kleine aarzeling, even omkijken, en daar ging zijn vinger de lucht in. De valkenier riep Kian bij zich. Daar stond mijn verlegen zesjarige met een havik op zijn arm tegenover alle mensen. Hij genoot! Zijn verlegenheid was er ineens niet meer. Want even later heeft hij zelfs, aangemoedigd door het publiek, met een nep-konijn aan een touw gerend zodat de havik zijn jacht kon demonstreren. Een prachtige ervaring.

Ruim een week later kwam Kian bij mij op kantoor. Hij mocht een ‘eigenwijsje’ trekken. Dat zijn (kinder)coachkaartjes om positief te leren denken. Toeval of niet… hij las: “ik durf het, ook al voel ik mijzelf verlegen!” Blij keek hij me aan en zei: “dat klopt, net als bij de roofvogelshow!”

Zo zie je maar weer. Het loont om bewust je eigen drempel over te stappen. Zo gemakkelijk kan het zijn! Wat kan je hier van leren? Door je gedachten te veranderen, kan je jezelf vrijheid geven. Soms weet je dat je ergens last van hebt. Je weet ook dat het je niet helpt om zo te denken. En toch blijf je er in hangen. Durf je geen ‘nee’ te zeggen? Vind je het lastig om een klant te bellen? Vind je het eng om een statement te maken? Probeer het volgende: stel je voor dat je daar geen last van had. Wees dapper en doe alsof. Het zal je ontzettend veel opleveren! De positieve ervaring helpt je om daadwerkelijk over je blokkades heen te komen. Dat is toch de moeite waard?!

Nu: twee jaar later.

De kleine jongen is gegroeid. Heeft nog meermalen zijn verlegenheid ‘in mijn tas gestopt’ op spannende momenten. Zijn behoefte om te beleven en om te leren, was zo groot dat hij zich niet wilde laten weerhouden door zijn eigen blokkades. Tot hij op een dag naar me toe kwam (we waren samen in Naturalis): ‘mam, ik ben mijn verlegenheid kwijt’. Als je iets maar vaak genoeg ‘doet’, wordt het vanzelf werkelijkheid.

Je blokkade mag er zijn, maar laat het je niet tegen houden.
Accepteer je gedachte (ja, ik vind het eng) en doe het toch!
De volgende keer vind je het minder eng.

Een vraag voor jou:

Wanneer zou ‘doen alsof’ jou kunnen helpen? Wat zou jou dat opleveren?
Deel je reactie onder mijn blog! En doe daarna echt eens alsof!